Η Εβδομάδα των Παθών για τους Συμβασιούχους του Περιστερίου κρατάει 7 χρόνια και συνεχίζεται.

Για πολλοστή φορά οι 104 βρίσκονται επί των κινητοποιήσεων.
Ήδη από τις 19/07 τους έχουν κοινοποιηθεί, συγκεκριμένα θυροκολληθεί, οι απολύσεις οι οποίες τους θέτουν (και τυπικά) εκτός εργασίας.

Από την επόμενη κιόλας ημέρα μία σειρά κινητοποιήσεων έχει αρχίσει να λαμβάνει χώρα στα πλαίσια του Δήμου. Πιο συγκεκριμένα οι απολυμένοι προχωρούν σε συνεχείς και επαναλαμβανόμενες καταλήψεις διάφορων νευραλγικών σημείων λειτουργίας του Δήμου Περιστερίου, όπως είναι το κτίριο της Ξυλοτεχνίας όπου στεγάζονται μεταξύ άλλων η Ταμειακή Υπηρεσία αλλά και το Πρωτόκολο του Δήμου, το Γκαράζ με τα αποριμματοφόρα αλλά και το κτίριο του ΚΥΒΕ όπου εδράζει και το στρατηγείο της Διοίκησης (το Γραφείο Δημάρχου δηλαδή).

Σκοπός αυτών των κινητοποιήσεων είναι ένας και μοναδικός. Η πληροφόρηση του Περιστεριώτικου λαού για τα τεκταινόμενα στον Δήμο.
Από την 6η απογευματινή της 31ης Ιουλίου βρίσκονται σε κατάληψη των Βερσαλιών του Περιστερίου. Ένα κτίριο περιποιημένο, κλιματιζόμενο αλλά και ειδικά διαμορφωμένο για να στεγάζει το Γραφείο Δημάρχου, του εκλεκτού δηλαδή του Περιστεριώτικου λαού, ο οποίος για 2 συνεχόμενες τετραετίες έχει την εντολή να διαφυλάσσει τα συμφέροντα του λαού του Περιστερίου.

Το παράδοξο της όλης ιστορίας είναι το γεγονός ότι αυτό το κτίριο βρίσκεται στην άκρη της πόλης. Αντί να βρίσκεται πλησίον των υπηρεσιών του Δήμου ο Πρώτος Πολίτης του Δήμου διάλεξε να βρίσκεται απομακρυσμένος από τον κορμό του κοινωνικού συνόλου, περιστοιχιζόμενος από γκαζόν, στις παρυφές της πόλης, να "καλοσωρίζει" από την μία τους επισκέπτες αλλά και να δείχνει σε όλους ποιος είναι το "αφεντικό" σε αυτή την πλευρά της Δυτικής Αθήνας.

Με την διαφορά ότι από τις 31 Ιουλίου το decor θα περιλαμβάνει και τους 104 απολυμένους οι οποίοι δεν θα απομακρυνθούν από εκεί μέχρι να υπάρξει λύση στο πρόβλημα τους.

Οι απολυμένοι, ακολουθώντας την επιλογή του Δημάρχου περί έδρασης αυτού σε ένα πολύ όμορφο και περιποιημένο κτίριο στις "παρυφές" της πόλης, σκέφτηκαν να πληροφορήσουν το κοινό που τυχαίνει να "διαβαίνει το ποτάμι" τόσο για τις πράξεις της Δημοτικής Αρχής, όσο και για το επιτελείο των 20 εκλεκτών συνεργατών του, οι οποίοι ψήφισαν αυτή την εντελώς αντιλαική απόφαση περί αποπομπής 104 ατόμων από τα πλαίσια του εργατικού δυναμικού του Δήμου Περιστερίου. Και λέμε του Δήμου Περιστερίου γιατί ανεξάρτητα αν αυτοί οι εργαζόμενοι τελούσαν, τυπικά, υπάλληλοι της Δημοτικής Επιχείρησης η οποία λύεται, εργάζονταν σε ΟΛΕΣ ανεξαίρετα τις υπηρεσίες και τα νομικά πρόσωπα του Δήμου.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τονίσουμε επίσης ότι η επίμαχη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που άλαβε χώρα στις 03/07, σύμφωνα και με δημοσιεύματα του τοπικού τύπου όσο και την ένσταση επ' αυτής που έχει γίνει, πέραν του ότι είναι ασαφής και αόριστη, περιλαμβάνει σημεία τα οποία έρχονται σε σύγκρουση με το άρθρο 99 του ΔΚΚ.

Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 99 υπάρχει κώλυμα γιατί κάποιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι έχουν ψηφίσει υπέρ της μονιμοποίησης συγγενών τους.

Έτσι λοιπόν συνάγεται και το συμπέρασμα ότι, για να δεις μεροκάματο, εκτός από Μπάρμπα στην Κορώνη πρέπει να έχεις και Μπάρμπα στο Περιστέρι.

Το αν και κατά πόσο έχει θορυβηθεί η Διοίκηση του Δήμου με αυτές τις κινητοποιήσεις, αλλά και τις εξελίξεις επί του νομικού ζητήματος, φαίνεται και πρακτικά. Επαναλαμβανόμενες οχλήσεις του Επιτελείου του Δήμαρχου κατά την διάρκεια των κινητοποιήσεων όσο και του ίδιου του Δήμαρχου, προς το ΔΣ του ΣΕΔΕΠ για αναστολή αυτών με προφορικές (φυσικά...) υποσχέσεις πραγματοποιούνται καθημερινά.

Αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν οι απολυμένοι, και φυσικά δεν "ψαρώνουν" πλέον, είναι το γιατί, αυτές οι κινήσεις "καλής θέλησης" (πάλι φυσικά σε θεωρητικό επίπεδο...), θα έπρεπε να γίνουν αφού έχουν επιδοθεί οι απολύσεις. Ας καταλάβει η Διοίκηση του Δήμου ότι όλα αυτά τα τερτίπια εντυπωσιασμού μπορούν να περάσουν σε ένα επίπεδο και μόνο. Αυτού του εντυπωσιασμού της μάζας του παρακολουθεί τα τηλεπαράθυρα.

Μόνο σε αυτό το επίπεδο μπορεί να λειτουργήσει η Δημαρχιακή δημαγωγία αν και ακόμα και εκεί "μπάζει νερά".

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προηγούμενη εμφάνιση του Δήμαρχου κου. Παχατουρίδη (live) σε πρωινή εκπομπή καναλιού, στην οποία από την μία ωρυόταν ότι απέλυσε τον κόσμο γιατί δεν είχε να τον πληρώνει, ενώ σε ελάχιστα λεπτά (χρόνο dt συγκεκριμένα) υποστήριζε ότι δεν τον απολύει τελείως.... αλλά θα εντάξει τους 104 σε διετές επιδοτούμενο πρόγραμμα.
Δηλαδή έχουμε το παράδοξο στην 1η περίπτωση να έχουμε απόλυση λόγω χρηματικών προβλημάτων, ενώ στην 2η έχουμε διετή παράταση στο πρόβλημα όπου περιλαμβάνει και την χρηματοδότηση.

Εν ολίγοις: η σύγχιση της Διοίκησης είναι ορατή, ενώ η κατάσταση είναι "πιάσ' το αυγό και κούρεφτο". Οι συμβασιούχοι είναι θέμα που άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν "καυτή πατάτα", ενώ οι Διοικούντες "ποιούν την νήσσαν" ισχυριζόμενοι στην ουσία:
α. ότι οι πάπιες δεν έχουν καμμία σχέση με τις πατάτες (ειδικά τις καυτές), προτιμώντας...
β. να κλωσάνε τα αυγά τους, δίνοντας ιδιαίτερο βάρος στην τριχοφυία που δύναται να αναπτυχθεί στο κέλυφος αυτών (ελλείψει και κουρέως).
(Ο "κουρεύς" παρεπιμπτόντως ήταν συμβασιούχος που απολύθηκε...)

31-07-2007
ΣΕΔΕΠ (ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ)

Η χειρουργική επέμβαση (χωρίς αναισθησία) της Δημοτικής Αρχής για το Θέμα των Συμβασιούχων στο Περιστέρι.


Στις 03/07/2007 συνεδρίασε η 20μελής επιτροπή "απομάκρυνσης εργαζομένων" από το σώμα της Δημοτικής Τεχνικής Επιχείρησης Περιστερίου .
Στους κόλπους της εντάσσονται τα μέλη τα οποία εκλέχθηκαν πανηγυρικά από το 47% του εκλογικού σώματος στο Περιστέρι και σύμφωνα με το βασικό moto της προεκλογικής εκστρατείας αποτελούν την ελίτ των εκφραστών αυτού που έχει τίτλο "Το Περιστέρι Αλλάζει".

Στην συγκεκριμένη απόφαση λοιπόν δρομολογήθηκε η διαδικασία οι μισοί εκ του συνόλου των 250 περίπου εργαζομένων της Επιχείρησης, να μεταφερθούν σε μία άλλη, (προς το παρόν), υγιή Δημοτική Επιχείρηση, λίγοι να συνάψουν σύμβαση Αορίστου Χρόνου με τον ΟΤΑ, ενώ 110 εργαζόμενοι να πάρουν τον δρόμο προς την παραλία (και να μην ξαναγυρίσουν...).

Ήταν μία κίνηση που προετοιμαζόταν από καιρό αργά, αλλά σταθερά.
Δεδομένου ότι η τελευταία προσπάθεια απομάκρυνσης των εργαζομένων (πρωτοχρονιά 2004) στέφθηκε με "μερική επιτυχία", αφού οι εργαζόμενοι επανήλθαν δικαιωμένοι και από μία δικαστική απόφαση η οποία αναφερόταν και σε πολιτικές διώξεις, τώρα είπαν να αλλάξουν τουλάχιστον περίοδο και να το κάνουν ντάλα καλοκαίρι.

Σύμφωνα με τα τελευταία νεοφιλεύθερα πρότυπα, η απόφαση πάρθηκε με νέο τρόπο. Η συμπολίτευση συνεδρίασε μόνη της, χωρίς την αντιπολίτευση, ενώ ο χώρος διεξαγωγής του Δημοτικού Συμβουλίου όπου υπό κανονικές συνθήκες θα λάβαινε χώρα αυτό, παρακολουθείτο και βιντεοσκοπείτο με κάμερες.

Η συγκεκριμένη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου έγινε σε μια αίθουσα ακριβώς δίπλα από αυτή που είχε ορισθεί και στην οποία δεν είχαν πρόσβαση οι δημοτικοί σύμβουλοι των άλλων κομμάτων και φυσικά ούτε οι πολίτες. Η διάρκεια της ήταν με το ζόρι δέκα (10) λεπτά και αποφασίστηκε η τύχη 250 εργαζομένων που έως τώρα εργαζόντουσαν με σύμβαση αορίστου και όχι ορισμένου χρόνου. Ανάμεσα σε αυτούς που δεν αποφασίστηκε να απολυθούν είναι κυρίως αυτοί που εργάζονται με προγράμματα επιδοτούμενα απο τον ΟΑΕΔ (άτομα με ειδικές ανάγκες και εργαζόμενοι που βρίσκονται κοντά στην συνταξιοδότηση).

Για τους υπόλοιπους 110 εργαζομένους τα σενάρια είναι πολλά, ανάμεσα σε αυτά και πραγματοποίηση σύμβασης ορισμένου χρόνου με τον δήμο, ανανεώνοντας για λίγο την ελπίδα και κάνοντας πιο εύκολη την απομάκρυνσή τους λίγους μήνες αργότερα,μια και δε διασφαλίζεται και το εργασιακό τους μέλλον. Σημειωτέον ο Δήμος, έχει 400 οργανικές θέσεις κενές. Φυσικά τα σενάρια είναι σενάρια και μπορεί να προέρχονται από 2 πηγές: Τον φόβο της ανεργίας ή τα διάφορα παπαγαλάκια εφυσηχασμού.
Τα δεδομένα πάντως που δεν σηκώνουν αμφισβήτηση είναι η απόφαση που στέλνει 110 άτομα σπίτια του.

Τα επαγγέλματα που ασκούν οι εν λόγω ψηφίσαντες δημοτικοί σύμβουλοι είναι πολλά. Ελεύθεροι επαγγελματίες, εκπαιδευτικοί, μέλη των Σωμάτων Ασφαλείας, γιατροί κτλ. Στην πλειοψηφία τους πάντως, ειναι άνθρωποι που η τοπική κοινωνία που εκπροσωπούν συν τοις άλλοις, τους έχει κάνει αυτό που είναι. Ο δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι αναδείχτηκαν επαγγελματικά, οικονομικά και πολιτικά σε αυτή την τοπική κοινωνία. Αποτελούν ένα σύνολο προσωπικοτήτων με μια εργασία που δεν τους στερήθηκε ποτέ, γεγονός όμως που δεν τους εμποδίζει (σε συνειδησιακό επίπεδο τουλάχιστον), να την στερήσουν από τους συνδημότες τους.

Οι απολυόμενοι συμβασιούχοι με χαρά πληροφορήθηκαν την αποχή από την ψήφιση της επίμαχης απόφασης από 2 από τα μέλη της συμπολίτευσης (γιατροί στο επάγγελμα) που δεν προσήλθαν να ψηφίσουν. Αυτό σημαίνει θεωρητικά ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα δικαίωσης και είναι μάλλον μία ηθική (όχι πρακτική δυστυχώς) αναγνώριση των δικαιωμάτων τους μετά από 7 χρόνια εργασίας.

Το θέμα των συμβασιούχων δεν είναι νέο. Οι λύσεις δεν είναι θεωρητικές προσεγγίσεις, και δεν υπάρχουν τα περιθώρια να παραμένουν τέτοιες. Η ειρηνική, και ουμανιστική παράλληλα λύση, είναι μία και μοναδική: Το κλείσιμο της επιχείρησης (όπως ορίζει και ο νέος Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων) και η μεταφορά του συνόλου των εργαζόμενων στα πλαίσια του Δήμου, αφού σύμφωνα με απόφαση του ΑΣΕΠ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Με την διαφορά όμως ότι κανένας τελικά δεν θέλει να δώσει αυτή την δίκαιη λύση στο πρόβλημα. Η νυν Διοίκηση κατηγορεί την προηγούμενη και η τέως κατσιαδιάζει την σημερινή, κινούμενοι και οι δύο μέσα σε αέναους κύκλους αντιπαράθεσης τύπου τηλεπαράθυρου ενώ στον περίγυρο, πρόσωπα σκυθρωπά ή/και οργισμένα από την αδικία, παρακολουθούν με αγωνία για μία αχτίδα δικαιοσύνης.

Ο δρόμος που έχουν διαλέξει οι συμβασιούχοι είναι στην ουσία μοναχικός. Βρίσκεται χαραγμένος ανάμεσα στις συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις τους και στους δικαστικούς αγώνες τους οποίους έχουν κερδίσει. Αν δεν βρεθεί κάποιος με θέληση και ικανότητες στην εξουσία, δεν πρόκειται να βρεθεί λύση. Δυστυχώς για τους συμβασιούχους οι υποψήφιοι δήμαρχοι αρέσκονται σε μία διαιώνιση ενός προβλήματος (οι δικαιολογίες άπειρες) και όχι σε μία ριζική λύση του προβλήματος. Ένα ζήτημα που εφάπτεται αυτού που κάποιος θα μπορούσε να ονοματίσει "πολιτική ηθική", με ρίζες πολύ πιο βαθιές και περίπλοκες.

Η πολύ αξιόλογη συνέντευξη με τίτλο "Το άσπρο άλογο Χρήστος Γιανναράς" του αναγνωρισμένου στο πανελλήνιο συγγραφέα-αρθρογράφου και ακαδημαικού Χρήστου Γιανναρά σε περασμένο φύλλο της εφημερίδας Lifo, θα μπορούσε να χρησιμεύσει σαν κείμενο αναφοράς που αφορά την αιτιολόγηση της "μη ριζικής λύσης" στο θέμα των συμβασιούχων, αλλά και (τελικά...) την ικανότητα (;) των πολιτικών προσώπων να διαχειριστούν τέτοια κρίσιμα για την κοινωνία θέματα. Παραθέτουμε δε και το σχετικό link από την επίσημη ιστοσελίδα της Lifo για τους αναγνώστες χρήστες του διαδικτύου: http://lifo.gr/content/x8/144.html .

Προς το παρόν αν θεωρείτε ότι μία ομαδική απόλυση στα πλαίσια ενός Δήμου όπου η πλειοψηφία των κατοίκων του ανήκουν στην εργατική τάξη (οι απολυόμενοι δεν είναι βιομήχανοι εξάλλου), είναι άδικη, μπορείτε να στείλετε και ένα mail διαμαρτυρίας στο Γραφείο Δημάρχου στον Δήμο Περιστερίου, στην διεύθυνση: msecretary@ananeper.gr (πηγή http://www.peristeri.gr).
ΣΕΔΕΠ (Σύλλογος Εργαζομένων Δημοτικών Επιχειρήσεων Περιστερίου - 10/07/2007)

Ευχαριστούμε