Η χειρουργική επέμβαση (χωρίς αναισθησία) της Δημοτικής Αρχής για το Θέμα των Συμβασιούχων στο Περιστέρι.


Στις 03/07/2007 συνεδρίασε η 20μελής επιτροπή "απομάκρυνσης εργαζομένων" από το σώμα της Δημοτικής Τεχνικής Επιχείρησης Περιστερίου .
Στους κόλπους της εντάσσονται τα μέλη τα οποία εκλέχθηκαν πανηγυρικά από το 47% του εκλογικού σώματος στο Περιστέρι και σύμφωνα με το βασικό moto της προεκλογικής εκστρατείας αποτελούν την ελίτ των εκφραστών αυτού που έχει τίτλο "Το Περιστέρι Αλλάζει".

Στην συγκεκριμένη απόφαση λοιπόν δρομολογήθηκε η διαδικασία οι μισοί εκ του συνόλου των 250 περίπου εργαζομένων της Επιχείρησης, να μεταφερθούν σε μία άλλη, (προς το παρόν), υγιή Δημοτική Επιχείρηση, λίγοι να συνάψουν σύμβαση Αορίστου Χρόνου με τον ΟΤΑ, ενώ 110 εργαζόμενοι να πάρουν τον δρόμο προς την παραλία (και να μην ξαναγυρίσουν...).

Ήταν μία κίνηση που προετοιμαζόταν από καιρό αργά, αλλά σταθερά.
Δεδομένου ότι η τελευταία προσπάθεια απομάκρυνσης των εργαζομένων (πρωτοχρονιά 2004) στέφθηκε με "μερική επιτυχία", αφού οι εργαζόμενοι επανήλθαν δικαιωμένοι και από μία δικαστική απόφαση η οποία αναφερόταν και σε πολιτικές διώξεις, τώρα είπαν να αλλάξουν τουλάχιστον περίοδο και να το κάνουν ντάλα καλοκαίρι.

Σύμφωνα με τα τελευταία νεοφιλεύθερα πρότυπα, η απόφαση πάρθηκε με νέο τρόπο. Η συμπολίτευση συνεδρίασε μόνη της, χωρίς την αντιπολίτευση, ενώ ο χώρος διεξαγωγής του Δημοτικού Συμβουλίου όπου υπό κανονικές συνθήκες θα λάβαινε χώρα αυτό, παρακολουθείτο και βιντεοσκοπείτο με κάμερες.

Η συγκεκριμένη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου έγινε σε μια αίθουσα ακριβώς δίπλα από αυτή που είχε ορισθεί και στην οποία δεν είχαν πρόσβαση οι δημοτικοί σύμβουλοι των άλλων κομμάτων και φυσικά ούτε οι πολίτες. Η διάρκεια της ήταν με το ζόρι δέκα (10) λεπτά και αποφασίστηκε η τύχη 250 εργαζομένων που έως τώρα εργαζόντουσαν με σύμβαση αορίστου και όχι ορισμένου χρόνου. Ανάμεσα σε αυτούς που δεν αποφασίστηκε να απολυθούν είναι κυρίως αυτοί που εργάζονται με προγράμματα επιδοτούμενα απο τον ΟΑΕΔ (άτομα με ειδικές ανάγκες και εργαζόμενοι που βρίσκονται κοντά στην συνταξιοδότηση).

Για τους υπόλοιπους 110 εργαζομένους τα σενάρια είναι πολλά, ανάμεσα σε αυτά και πραγματοποίηση σύμβασης ορισμένου χρόνου με τον δήμο, ανανεώνοντας για λίγο την ελπίδα και κάνοντας πιο εύκολη την απομάκρυνσή τους λίγους μήνες αργότερα,μια και δε διασφαλίζεται και το εργασιακό τους μέλλον. Σημειωτέον ο Δήμος, έχει 400 οργανικές θέσεις κενές. Φυσικά τα σενάρια είναι σενάρια και μπορεί να προέρχονται από 2 πηγές: Τον φόβο της ανεργίας ή τα διάφορα παπαγαλάκια εφυσηχασμού.
Τα δεδομένα πάντως που δεν σηκώνουν αμφισβήτηση είναι η απόφαση που στέλνει 110 άτομα σπίτια του.

Τα επαγγέλματα που ασκούν οι εν λόγω ψηφίσαντες δημοτικοί σύμβουλοι είναι πολλά. Ελεύθεροι επαγγελματίες, εκπαιδευτικοί, μέλη των Σωμάτων Ασφαλείας, γιατροί κτλ. Στην πλειοψηφία τους πάντως, ειναι άνθρωποι που η τοπική κοινωνία που εκπροσωπούν συν τοις άλλοις, τους έχει κάνει αυτό που είναι. Ο δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι αναδείχτηκαν επαγγελματικά, οικονομικά και πολιτικά σε αυτή την τοπική κοινωνία. Αποτελούν ένα σύνολο προσωπικοτήτων με μια εργασία που δεν τους στερήθηκε ποτέ, γεγονός όμως που δεν τους εμποδίζει (σε συνειδησιακό επίπεδο τουλάχιστον), να την στερήσουν από τους συνδημότες τους.

Οι απολυόμενοι συμβασιούχοι με χαρά πληροφορήθηκαν την αποχή από την ψήφιση της επίμαχης απόφασης από 2 από τα μέλη της συμπολίτευσης (γιατροί στο επάγγελμα) που δεν προσήλθαν να ψηφίσουν. Αυτό σημαίνει θεωρητικά ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα δικαίωσης και είναι μάλλον μία ηθική (όχι πρακτική δυστυχώς) αναγνώριση των δικαιωμάτων τους μετά από 7 χρόνια εργασίας.

Το θέμα των συμβασιούχων δεν είναι νέο. Οι λύσεις δεν είναι θεωρητικές προσεγγίσεις, και δεν υπάρχουν τα περιθώρια να παραμένουν τέτοιες. Η ειρηνική, και ουμανιστική παράλληλα λύση, είναι μία και μοναδική: Το κλείσιμο της επιχείρησης (όπως ορίζει και ο νέος Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων) και η μεταφορά του συνόλου των εργαζόμενων στα πλαίσια του Δήμου, αφού σύμφωνα με απόφαση του ΑΣΕΠ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Με την διαφορά όμως ότι κανένας τελικά δεν θέλει να δώσει αυτή την δίκαιη λύση στο πρόβλημα. Η νυν Διοίκηση κατηγορεί την προηγούμενη και η τέως κατσιαδιάζει την σημερινή, κινούμενοι και οι δύο μέσα σε αέναους κύκλους αντιπαράθεσης τύπου τηλεπαράθυρου ενώ στον περίγυρο, πρόσωπα σκυθρωπά ή/και οργισμένα από την αδικία, παρακολουθούν με αγωνία για μία αχτίδα δικαιοσύνης.

Ο δρόμος που έχουν διαλέξει οι συμβασιούχοι είναι στην ουσία μοναχικός. Βρίσκεται χαραγμένος ανάμεσα στις συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις τους και στους δικαστικούς αγώνες τους οποίους έχουν κερδίσει. Αν δεν βρεθεί κάποιος με θέληση και ικανότητες στην εξουσία, δεν πρόκειται να βρεθεί λύση. Δυστυχώς για τους συμβασιούχους οι υποψήφιοι δήμαρχοι αρέσκονται σε μία διαιώνιση ενός προβλήματος (οι δικαιολογίες άπειρες) και όχι σε μία ριζική λύση του προβλήματος. Ένα ζήτημα που εφάπτεται αυτού που κάποιος θα μπορούσε να ονοματίσει "πολιτική ηθική", με ρίζες πολύ πιο βαθιές και περίπλοκες.

Η πολύ αξιόλογη συνέντευξη με τίτλο "Το άσπρο άλογο Χρήστος Γιανναράς" του αναγνωρισμένου στο πανελλήνιο συγγραφέα-αρθρογράφου και ακαδημαικού Χρήστου Γιανναρά σε περασμένο φύλλο της εφημερίδας Lifo, θα μπορούσε να χρησιμεύσει σαν κείμενο αναφοράς που αφορά την αιτιολόγηση της "μη ριζικής λύσης" στο θέμα των συμβασιούχων, αλλά και (τελικά...) την ικανότητα (;) των πολιτικών προσώπων να διαχειριστούν τέτοια κρίσιμα για την κοινωνία θέματα. Παραθέτουμε δε και το σχετικό link από την επίσημη ιστοσελίδα της Lifo για τους αναγνώστες χρήστες του διαδικτύου: http://lifo.gr/content/x8/144.html .

Προς το παρόν αν θεωρείτε ότι μία ομαδική απόλυση στα πλαίσια ενός Δήμου όπου η πλειοψηφία των κατοίκων του ανήκουν στην εργατική τάξη (οι απολυόμενοι δεν είναι βιομήχανοι εξάλλου), είναι άδικη, μπορείτε να στείλετε και ένα mail διαμαρτυρίας στο Γραφείο Δημάρχου στον Δήμο Περιστερίου, στην διεύθυνση: msecretary@ananeper.gr (πηγή http://www.peristeri.gr).
ΣΕΔΕΠ (Σύλλογος Εργαζομένων Δημοτικών Επιχειρήσεων Περιστερίου - 10/07/2007)

Ευχαριστούμε